trup

trup
TRUP, trupuri, s.n. 1. (pop.) Corp (al unei fiinţe). ♢ loc. adv. (Cu) trup şi suflet = cu totul, în întregime, fără rezerve. ♢ expr. (A fi) trup din trupul cuiva = a) (a fi) născut din...; b) (a face) parte integrantă din ceva. A fi trup şi suflet cu cineva = a se identifica cu aspiraţiile cuiva; a fi foarte strâns legat de cineva. ♦ Corpul fără cap (şi fără membre) al unei fiinţe; trunchi (2). ♦ Cadavru. 2. Parte principală a unui obiect, a unei construcţii etc.; p. gener. obiectul însuşi. 3. (înv.) Întindere mare de pământ care alcătuieşte un singur lot. Trup de moşie. 4. (înv.) Mare unitate militară. – Din sl. trupŭ.
Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX '98

TRUP s. I. 1. (anat.) corp. (Sufletul şi trupul.) 2. (anat.) corp, trunchi. (Omul este alcătuit din cap, gât, trup şi membre.) 3. v. cadavru. II. v. bătător.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

TRUP s. v. corp, materie, pat, substanţă.
Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime

trup s. n., pl. trúpuri
Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic

TRUP trupuri n. 1) Totalitate a organelor care alcătuiesc o fiinţă vie; corp. ♢ A fi (cu) trup şi suflet (cu cineva) a fi strâns legat de cineva; a avea aspiraţii comune cu cineva. (A fi) trup din trupul cuiva a) a se trage din cineva; b) a intra în componenţa unui tot. 2) Parte a organismului omenesc cu excepţia capului şi a membrelor; trunchi; corp; tors. ♢ trup neînsufleţit cadavru. A trece (sau a călca) peste trupul cuiva a merge spre un scop, folosind orice mijloace. 3) Parte principală a unui obiect. /<sl. trupu
Trimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX

trup (-puri), s.n. – Corp. – Mr., megl. trup. sl. trupŭ (Miklosich, Slaw. Elem., 49, Cihac, II, 425; Conev 87), cf. bg., sb., cr., slov. trup, pol. trup "cadavru". – Der. trupesc, adj. (corporal); trupeşte, adv. (corporal); trupeş, adj. (corpolent); trupeşie, s.f. (corpolenţă); trupean, adj. (înv., corporal); trupos, adj. (corpolent); trupoşie, s.f. (corpolenţă); întrupa, vb. (a incarna; a personifica). – ţig. sp. trupó, drupo (Besses 70 şi 163), provine din rom. sau dintr-un idiom sl. – cf. trupiţă, tulpină.
Trimis de blaurb, 05.04.2009. Sursa: DER

Dicționar Român. 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • trup — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. truppie {{/stl 8}}{{stl 7}} ciało zmarłej osoby; zwłoki; czasem także o ciele padłego zwierzęcia; padlina, ścierwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trup ludzki. Trup koński. Chować, grzebać trupy. Trup rozkłada się.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trup — trȗp m <N mn trúpovi> DEFINICIJA 1. dio ljudskog ili životinjskog tijela između vrata i udova 2. a. glavni, masivni dio broda b. dio aviona bez repa i krila c. [i] (+ potenc.)[/i] srednji dio nekog dijela stroja ONOMASTIKA pr. (nadimačka):… …   Hrvatski jezični portal

  • trȗp — m 〈N mn trúpovi〉 1. {{001f}}dio ljudskog ili životinjskog tijela između vrata i udova 2. {{001f}}a. {{001f}}glavni, masivni dio broda b. {{001f}}dio aviona bez repa i krila c. {{001f}}(+ potenc.) srednji dio nekog dijela stroja …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • trup — trȕp m DEFINICIJA zool., v. rumbac …   Hrvatski jezični portal

  • trup — sb., pen, pe el. per, pene el. perne (gruppe) …   Dansk ordbog

  • trup — 1. pot. Choćbym, żebym miał paść trupem, (to)...; prędzej trupem padnę, nim... «powiedzenie używane w sytuacji, kiedy ktoś w żadnym wypadku nie chce się na coś zgodzić, pozwolić na coś, czy czegoś zrobić»: Choćbym miał paść trupem, nie pozwolę,… …   Słownik frazeologiczny

  • trúp — a m (ȗ) 1. osrednji, največji del človeškega ali živalskega telesa, s katerim se vežejo glava in okončine: upogibati, sukati trup; žival z dolgim, okroglim trupom; glava, trup in okončine / človeški, živalski trup 2. s prilastkom osrednji,… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • trup — m IV, DB. a; lm M. y, D. ów, B.=M. «ciało zmarłego człowieka, zwłoki; niekiedy ciało padłego zwierzęcia, padlina» Trup ludzki. Trup konia, niedźwiedzia. Trupy poległych. Stosy trupów na pobojowisku. Blady, zimny jak trup. ◊ Trup ściele się gęsto… …   Słownik języka polskiego

  • trup ściele się gęsto — {{/stl 13}}{{stl 7}} ginie wielu ludzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}W potyczce trup słał się gęsto. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • trup — pop. Igual que Troupe …   Diccionario Lunfardo

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”