- trotil
- TROTÍL, trotiluri, s.n. (chim.) Trinitrotoluen. – Din germ. Trotyl.Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX '98TROTÍL s. (chim.) trinitrotoluen.Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonimetrotíl s. n., pl. trotíluriTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficTROTÍL trotiluri n. Substanţă solidă cristalizată, incoloră sau galbenă-deschisă, obţinută din toluen, folosită ca exploziv puternic; trinitrotoluen. /<germ. TrotylTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEXTROTÍL s.n. Trinitrotoluen. [< germ. Trotyl].Trimis de LauraGellner, 20.06.2007. Sursa: DNTROTÍL s. n. trinitrotoluen. (< germ. Trotyl)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.