šlinimas — šlinìmas sm. (2) → šlinti … Dictionary of the Lithuanian Language
slíniti — im nedov. (í ȋ) 1. močiti s slino: sliniti srbeče mesto; pes liže in slini dečkovo roko; sliniti znamke; sliniti z jezikom; sliniti si prste 2. slabš. poljubljati, ljubkovati: kaj ga pa sliniš; kar pred ljudmi se slinita slíniti se 1. izločati… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
kušlinti — kùšlinti ( yti), ina, ino intr. 1. prisikišus žiūrėti, žabalinėti: Gal adatą pametei, kad tep kùšlini? Lš. Ko tu tę tep kùšlini? Vrn. Ką čia kùšlini (patamsyje skaitai)! Mrs. 2. eiti kaip aklam, į nieką nežiūrint, prastai matant; pamažu eiti … Dictionary of the Lithuanian Language
gyslinti — gỹslinti ( yti Skr), ina, ino intr., gyslinti Slnt eiti (liesam žmogui ar gyvuliui): Žalmarge, kur tu gỹslini? Ms. Gysla velnių, kur gỹslini? KlvrŽ. Kur tu gỹslini, kaklą ištiesęs? Skr. Tik susėdom pasirokuoti, veizam – i tas begyslinąs pas… … Dictionary of the Lithuanian Language
mislinti — ×mìslinti, ina, ino žr. mislyti: 1. Alesiukas mìslino, kad mes iž jo juokėmės Plm. Kiek tu mìslini gyvent, kad mìslini ženytis?! Klvr. Teip negaliu šiandiej – ligotas, mislinu sirgt Ps. ^ Ar tavo, kūma, vištos jau deda? – Kur tau! Nei… … Dictionary of the Lithuanian Language
zadə — is. <fars.> klas. Oğul, övlad. Duruyor oxşamaya zadəsini; Sevgili, nazlı xudadadəsini. M. H.. . . . zadə <fars.> Əsil mənası «doğulmuş, törəmiş» olub: 1) adətən isimlərə qoşularaq onların əslini, kimdən törədiyini, nəslini bildirir;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zat — is. <ər.> 1. Əsil, mənşə, kök, nəsil, nəsəb. Xəbər alın o namərdin zatını; Aparıbdı mərd igidin atını. «Koroğlu». <Heydər bəy:> Zatında şübhə olanlar öz nəsəbləri üçün şəhadətnamə qayırırlar. M. F. A.. Oğlumuzun, şükr kim, zatı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əcaib-qəraib — <ər.> bax əcaib 1 ci mənada. Sənin kəmalında, fikrin içində; Əcaib qəraib hallar oynaşır. A. P.. . . Hər kəs bunlardan əcaib qəraib şeylər nağıl edərdi. S. S. A.. Əslini nəslini bilmədiyi o qorxunc həyulalar, əcaibqəraib məxluqlar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
slı̏navac — m (slı̏navica ž) 〈G āvca, V āvče, N mn āvci〉 1. {{001f}}onaj koji slini 2. {{001f}}pren. onaj koji stalno jadikuje, tuži se, cvili; plačljivko … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
slinavac — slȉnavac m <G āvca, V āvče, N mn āvci> DEFINICIJA 1. onaj koji slini 2. pren. onaj koji stalno jadikuje, tuži se, cvili; plačljivko ETIMOLOGIJA vidi slina … Hrvatski jezični portal