- priglă
- príglă, prígle, s.f. (reg.) 1. (în forma: prigă) trunchi de copac tânăr folosit la foc; lemn de foc. 2. chingă de lemn cu care se aprind căpriorii unei case.Trimis de blaurb, 26.10.2006. Sursa: DAR
Dicționar Român. 2013.
priglă
Look at other dictionaries:
priglamžyti — tr. 1. priskalbti, primazgoti: | refl. tr.: Anyta liepė martelei prisglamžytie rūbų žlugtį Tvr. 2. smarkiai glamžyti, privarginti: Neisiu kluonan – gana mane perniai priglamžė, da tik atsipeikėjau Ml. glamžyti; apglamžyti; įglamžyti; išglamžyti … Dictionary of the Lithuanian Language
