arnăuţel

ARNĂUŢÉL, arnăuţei, s.m. (pop.) Diminutiv al lui arnăut. [pr.: -nă-u-] – Arnăut + suf. -el.

Trimis de ana_zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



arnăuţél s. m. (sil. -nă-u-), pl. arnăuţéi, art. arnăuţéii

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic