- izvorâtor
- izvorâtór adj. m., s. m., pl. izvorâtóri; f. sg. şi pl. izvorâtoáreTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficIZVORÂT//ÓR izvorâtoroáre (izvorâtoróri, izvorâtoroáre) Din care izvorăşte. /a izvorî + suf. izvorâtortorTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX
Dicționar Român. 2013.