- fantastă
- fantástă s. f., pl. fantásteTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.
fantastă
Look at other dictionaries:
fantasta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. fantastaaście; lm M. fantastaaści {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek żyjący w świecie fantazji, iluzji, marzeń, w swoich planach i poczynaniach nieuwzględniający realiów; marzyciel <niem. z gr.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fantasta — m odm. jak ż IV, CMs. fantastaaście; lm M. fantastaaści, DB. fantastatów «człowiek nie liczący się z rzeczywistością, żyjący w świecie fantazji; marzyciel» Wyobraźnia, urojenia, marzenia fantasty. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
fantást — a m (ȃ) 1. kdor se prepušča vznesenim, navadno neuresničljivim mislim, načrtom; sanjač, zanesenjak: fantast si bil in fantast ostaneš; spraviti fantasta k pameti; neživljenjski, sentimentalen fantast; domislek fantasta / v tem človeku je precej… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
fantast — noun Etymology: German, from Medieval Latin fantasta, probably back formation from Late Latin phantasticus Date: 1588 1. visionary 2. a fantastic or eccentric person 3. fantasist … New Collegiate Dictionary
grunt — 1. Coś, np. zdrowie, pieniądze, to grunt; grunt to zdrowie, pieniądze itp. «coś, np. zdrowie, pieniądze, jest najważniejsze, zasadnicze, podstawowe, decydujące o powodzeniu, sukcesie»: Praca to grunt! A wy to byście wiecznie świętowali. T. Dołęga … Słownik frazeologiczny
donkiszot — m IV, DB. a, Ms. donkiszotocie; lm M. ci donkiszotoci, te y, DB. ów 1. «człowiek kierujący się wzniosłymi ideami, pragnieniem walki o szlachetne cele, ale nie mający poczucia rzeczywistości, realności swych zamierzeń, sprawiający wrażenie… … Słownik języka polskiego
fantastka — ż III, CMs. fantastkatce; lm D. fantastkatek forma ż. od fantasta … Słownik języka polskiego
marzyciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i «człowiek skłonny do marzeń, rojący o rzeczach trudnych do urzeczywistnienia, żyjący marzeniami; fantasta» … Słownik języka polskiego
romantyk — m III, DB. a, N. romantykkiem; lm M. romantykycy, DB. ów 1. «przedstawiciel, zwolennik romantyzmu, artysta hołdujący w swojej twórczości ideom romantyzmu» 2. «człowiek o usposobieniu romantycznym, poetycznym; idealista, marzyciel, fantasta» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
utopista — m odm. jak ż IV, CMs. utopistaiście; lm M. utopistaiści, DB. utopistatów 1. «człowiek mający nierealne pomysły, projekty; marzyciel, fantasta» 2. «zwolennik socjalizmu utopijnego» … Słownik języka polskiego
