- dop
- DOP, dopuri, s.n. 1. Bucată de plută, de cauciuc, de sticlă etc. cu care se astupă deschizătura unei sticle, a unul vas îngust etc.; astupuş. ♢ expr. (Mare) cât un dop sau dop de saca = (despre oameni; glumeţ) mic şi îndesat; bondoc. 2. Bucată de lemn care astupă deschizătura de sus a fluierului, a cavalului etc., lăsând o gaură mică prin care se suflă. 3. Piesă de metal cu care se închide o conductă. 4. Cerumen adunat în canalul auditiv extern al urechii, care împiedică auzul. – cf. săs. d o p .Trimis de LauraGellner, 19.06.2004. Sursa: DEX '98DOP s. (pop.) astupuş, (reg.) stupuş. (dop la o sticlă.)Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonimedop s. n., pl. dópuriTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficDOP dopuri n. 1) Bucată de plută (sticlă, cauciuc etc.) cu care se astupă gura îngustă a unui vas. 2) fig. Om mic şi îndesat. 3) (la unele instrumente muzicale de suflat) Bucată de lemn care acoperă parţial deschizătura de sus, lăsând o gaură mică prin care se suflă. 4) Piesă de metal cu care se închide o conductă. /<săs. dopTrimis de siveco, 22.08.2004. Sursa: NODEX
Dicționar Român. 2013.