- şopruţ
- ŞOPRÚŢ, şopruţuri, s.n. Diminutiv al lui şopru. [pl. şi: şopruţe] – Şopru + suf. -uţ.Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX '98şoprúţ s. n. (sil. -pruţ), pl. şoprúţuri/şoprúţeTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic
Dicționar Român. 2013.