urcioruş

URCIORÚŞ¹, urcioruşe, s.n. Urcioraş. [var.: ulciorúş s.n.] – Urcior¹ + suf. -uş.

Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



URCIORÚŞ², urcioruşe, s.n. (Rar) Diminutiv al lui urcior². – Urcior² + suf. -uş.

Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX '98



urciorúş s. n., pl. urciorúşe

Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic